Ja nisi qishtu: N’zemër ajo u boe lirë, e projshme e lumtun, qashtusi kur dikush e ndjenë qi tojat po’j zgidhën pakdhe gërrbavët me’j lidhë. Mas ksaj, ditë tjera mrrijtën. E tash jam si Kalë TrojeMe dashnia t’tmerrshme i musht:Çdo natë ato dalin dhe ngajnë përçartëdhe n’agim vinë apetn’barkun tem t’errt. Përktheu: Ilir Breca