Nikos Gatsios: Pres që të kthehesh, të vish…

Në prehrin tim edhe sonte si yll ti qëtohu,
në botë asnjë shpresë nuk na mbeti, ngado shkretëtirë,
tek nata me puthje qëndis trupin tënd veç kujtohu,
mblidh dhimbjen, largohu dhe vetëm më ler n’ errësirë.

Kur të kujtosh ëndrrën time
pres që të kthehesh, të vish,
një melodi endacake me buzë fishkëlle mikja ime,
në vezullim të pranverës me ngjyra ylberi të ndrish.

Shqipëroi: Arqile Garo

LEXO EDHE: Dhionisios Solomos: Qaja për Marien, që ikte…