Rudolf Stambolla: Ti m’ke braktisë, qofshin haram ndjenjat e mija…(teksti dhe kënga)

Ti m’ke braktisë, qofshin haram ndjenjat e mija…

Kur gjethet bijnë në vjeshtë dhe m’dukesh n’vaj natyrë
Për ty s’mundem me heshtë, si gjethja bahem n’ftyrë
E zverdhun dhe e ngrime, si barnat ne Kallnur
Po del kjo kanga ime ankuse thell n’krahnur.

Ti m’ke braktisë, qofshin haram ndjenjat e mija
Se larg dashnisë, t’lindi n’zemër pabesia,
Ke me u pendue, por at’her ka me qen’ vonë
dhe tuj lotue do t’vij nermen dashnia jonë.

T’kujtohen ty pranverat ah puthjet me pasion
Dhe fjaltë e tua nga hera kjo zemër si harron
Nëqoftse gjethet ranë të vyshkuna mbi dhe
At’her kam me besue se sa e pabesë ti je.

Ti m’ke braktisë, qofshin haram ndjenjat e mija
Se larg dashnisë, të lindi n’zemër pabesia
Ke me u pendue, por at’her ka me qenë vonë
dhe tuj lotue do t’vij nermen dashnia jonë.

Për mua lulet e verës nuk kan ma bukuri,
Jan’ vyshk n’qoshe t’pinxheres, të mjerat në saksi
As lot nuk kan t’i ngjallin, jan shterrur lot e rinisë
Veç kur më merr mu malli, i knoj un’ dashurisë.

Ti m’ke braktisë, qofshin haram ndjenjat e mija
Se larg dashnisë, të lindi n’zemër pabesia
Ke me u pendue, por at’her ka me qenë vonë
dhe tuj lotue do t’vij nermen dashnia jonë.

ObserverKult

———————-

Lexo edhe:

RUDOLF STAMBOLLA & ANITA TAKE: YLL BUKURIE, OH SA FORT TË DASHUROJ…(TEKSTI DHE KËNGA)