Vetën e vrasim përditënë tavolina të pista kafeneshnë rrjeshta të ndytë gazetashnë qarqe prapësish, intrigashvritemi në një vdekje të ngadaltëdhe, oh, zot,s’arrijmë ta kuptojmë vetëvrasjen tonëvjen pastaj një çast merr revolverinkëmbëza nuk hiqetke vdekur prej kohësh.I vdekuri nuk vetvritet. ObserverKult Lexo edhe: Bardhyl Londo: Na janë mbaruar fjalët