Nji lules së vyshkun…poezi nga Filip Shiroka
Lulja e bukur – këput kush të ka,
Prej shoqesh tueja – kush të paska nda?…
M’je vyshke e thamun – lulja e shkretë
Qysh se të kanë tretë!
Se ti dhe unë – nda prej shoqënisë,
Larg prej qytetit – tim, prej Shqipërisë,
Si ti u dogja – lulja e shkretë,
Në dhe t’huejin tretë!
Ti, në kopsht tandin – ku ke lulzue,
T’ka ushqye vesa – dielli t’ka gzue,
Por tash je veshkun – lulja e shkretë,
Tash qi t’ka tretë!
Edh’ un, n’dhe timin – gjithë i gazmue,
Prindët më knaqshin – isha i lumnue,
Por tash po digjem lulja e shkretë,
N’dhe t’huejin tretë!
ObserverKult
Lexo edhe:
FILIP SHIROKA: DALLËNDYSHE EJA
Mirë se vjen, me krahë te letë,
Dallndryshë, tui fluturue!
Mirë se vjen! M’ket ânë te xetë
T’dheut t’Misirit me dimnue:
Eja, prá, ktu fluturim,
M’gzò me at zâ gjith âmbëlcim!
Kur jé nisë t’kam porositun
Atje larg t’shkojsh kah Shqypnija;
M’difto pra, kur ké shetitun
A t’kan ra n’mend fjalt e mija,
Me m’shkue n’Shkoder fluturim,
Me m’j’u falë gjytetit t’im?!
Poezinë e plotë e gjeni KETU
Lexo edhe:
FILIP SHIROKA: SHKO DALLENDYSHE
Udha e mbarë, se erdh prendvera,
shko dallendyshe tue fluturue,
prej Misirit n’dhena tjera
fusha e male tue kërkue;
n’Shqypni shko, pra, fluturim,
shko në Shkodër, n’gjytet tim!
Shndet prej mejet të m’i falesh
saj’ shpis’ vjetër ku jam le,
me ato vende rreth t’përfalesh
ku kam shkue kohën e re;
atje shko, pra, fluturim,
fal me shndet gjytetit tim!
Poezinë e plotë e gjeni KETU
