Poezi nga Ismail Kadare
Qiell dimri,
Dyndje kujtimesh.
Unë ndeza një cigare, u afrova te dritarja.
Më ngjan, se nuk bien flokë dëbore nga qielli.
Por mijëra letra, që kurrë nuk i mora.
Letra të largëta,
Shkruar nga duar të largëta,
Edhe se retë më të largëta.
ObserverKult
Lexo edhe:
ISMAIL KADARE: ASNJË GJUHË TJETËR NUK E NIS HISTORINË E SHKRUAR ME FORMULËN E PAGËZIMIT
