Asgjá s’mundet me më tregue ma mirë
pos kanga jote që vjen n’veshin tem
si gjeth-kuqja e vjeshtës
…bjen ngadalë
tokës
t’u i ba portret krejtë stinës.
Asgjâ s’di
pa e njoftë kangën tane
që u k’nu k’tyne rrugicave
t’mbushta me vrima takash
t’ngushta,
e t’zanuna qoshet me stola t’vizatuem zemrash
…nashta edhe t’ardhëm-shkuemve tjerë…
E njoh kangën tane
bash kur m’flihet ma së shumti
n’ag të dritës
m’thot përherë
veç të due!!!
