Nga Zaide Noka
Hanë e dashtun,
Krejt fjalët m’i kanë zanë poetët,
Ç’të them ma tepër për ty?
Poetët luajnë lirshëm me fjalët e tyne
E ti prap fort e hijshme.
Elegancë prej drite e harkueme
Gjysm’pamje trishtimi
Plotni verbuese
Lozonjare
Tekanjoze
Ledhatuese
Dremitëse
Me dritë edhe përtej dritës.
Herë shfaqesh
Herë zhdukesh
E ne t’andrrojmë
Edhe kur mshelesh në zemrën e qiellit.
Reve u ve kunorë drite
U shuan zemërimin për hirshmërinë tënde.
Sy dhe zemër të njerëzimit
I ndrin, i dridhëron:
Ndoshta në lindjen e dashnisë apo humbjen e saj,
Në harlisjen e trupit vajznor
Në hovin rinor
Në miqësinë e përjetshme.
Vetëm me ty
Hanë e dashtun!
Hanë e dashtun,
Të gjitha fjalët m’i kanë zanë poetët,
Por ti je me plot hapësinë.
Shikimet tona në dritën tande
Në andrrimin tonë
Janë vetëm fjalë t’amla për ty.
Hanë, jo vetëm e poetëve:
Prej teje jetuen fjalët
E krejt rruzullimit…
ObserverKult
Lexo edhe:
