Poezi nga Artan Gjyzel Hasani
të pashë në ëndërr
por s’ishe ti…
trëndafili i egër kish çelur një orkide
qiparisat mbanin erë manushaqe…
nga varret e zbukuruar me djepe
nje muzikë pagane pagëzonte
atë që pa gëzuar mbeti…
kur u zgjova kuptova
ëndrrën nuk e kisha parë unë
orkestra aromatike ishte mbytur
në gropat e syve të natës
gjumi im
ishte i një tjetri
dhe ti po flije pranë tij…
ObserverKult
—————————–
Lexo edhe:
PYETËSORI I PRUSTIT: ARTAN GJYZEL HASANI
Cila është ideja e juaj për lumturinë e përkryer?
Unë nuk besoj te lumturia, aq më pak te përkryerja e saj. Në një arsyetim ideal, lumturia e përkryer do të ishte ajo gjëndje ku njerëzit i japin mundësi njëri tjetrit të jenë vetvetja pa asnjë kusht.
Cila është frika juaj më e madhe?
Lartësitë, por jo fluturimet.
Cilin person të gjallë e admironi më së shumti?
Njeriun që dua.
Cili është personaliteti historik më të cilin do të dëshironit të identifikoheshit?
Asnjëri.
Cili është tipari i juaj që nuk e pëlqeni?
Gjykimi i vetes.
Cili është tipari të cilin nuk e pëlqeni tek të tjerët?
Mosmirënjohja.
Në cilat gjëra e teproni?
Mirëbesimi.
Çfarë do t’iu shtynte të gënjenit?
Dashuria.
Cili është rrugëtimi juaj i preferuar?
Rruga e panjohur, pak rëndësi ka mjeti, mjafton që ajo rrugë të kalojë nga shpirti.
Cilën fjalë apo frazë e përdorni më së shpeshti?
Dreqi ta hajë…
Për çfarë ju ka ardhur më së shumti keq apo jeni penduar që e keni bërë?
Kur kam zhgënjyer njerëz që më kanë dashur shumë, sidomos tim atë…
Tekstin e plotë mund ta gjeni KËTU
