Poezi nga Al Winans
Jeto për momentin
e kaluara është kalërim fantazmash
një bosh mallrash
këndo njashtu siç i këndon çekiçi gozhdës
ec butësisht natën ku ëndrrat
shtrihen si mina tokësore
gati për të shpërthyer në agimin e tatuazhuar
vrapo zbathur me fëmijët në park
dëgjo zhurmën e frymëmarrjes së tyre
zhytu në pafajësinë e syve të tyre
injoroji armiqtë tuaj
profetët e rremë që mbyten në rërën e gjallë
mbështille kokën në një çantë këngësh
mbylle egon tënde në dollapin e rrobave
mbaji sytë e bufit
shkruaji fjalët e buta si shkumësa
jo si poetët akademikë të kujdesshëm
të dashuruar me biznesin e poezisë
që nuk i ndahen zinxhirit të papërlyer të parave
jij i vërtetë me veten
zhgërryeje mishin deri në palcë
ndriçoje qiellin si një milion xixëllonja
rrugës për t’u çiftuar me diellin.
Përktheu: Fadil Bajraj
ObserverKult
Lexo edhe:
AL WINANS: VETERANI I PASTREHË
Ai fle në porta
Ose në stola parku
Nuk dëshiron të shkojë
Në ndonjë strehimore
Bile as atëherë kur e shpojnë
Me peshën e rëndë
Të dajakut të policit…
Poezinë e plotë mund ta gjeni KËTU
