Nëse vdes i dashuruar
varrosmëni n’zemër t’ulkojës,
biri i saj thonë jam.
Nëse vdes urrejtur
varrosmëni n’shkëmbin e nemur
vdekje të reja kurrë mos t’lindë
gjaku im e i fisit.
*Titulli i origjinalit: Lutja ime
ObserverKult
Lexo edhe:
ALI PODRIMJA: FAJTOR ËSHTË SHQIPTARI QË MERR FRYMË…
Poezi nga Ali Podrimja
Fajtor është shqiptari
që merr frymë
e ec në dy këmbë
Unë që pi medikamente për qetësim
e tërë kohën gjuaj miza
në Nevojtore
Fajtor është shqiptari
që shkrryen gruan e vet
e familjen time shqetëson
Mollën që s’e arrin dora ime
në degën më të lartë
me fjalë të vdekura që mbush
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ALI PODRIMJA E DESHI PA FUND ATDHEUN, SHQIPËRIA E TIJ NUK NDAHEJ NË VILAJETE…
Në kujtim të Ali Podrimjes
(28.8.1942 – 21.7.2012)
GJAKU QË NUK FALET
Nga Fatmir Sulejmani
Gjatë jetës kam njohur shumë krijues, por të rrallë janë ata që i kam dashur e çmuar si poetin e gjakut që nuk falet, më të veçantin e më shumë brezave krijues. I natyrshëm, i afërt dhe i këndshëm, si poezia që shkruante, të gjitha temat e bisedës Ai i orientonte aty ku ishte sovran – te mbretëresha e artit letrar. Për këtë vijë identitare të Ali Podrimjes, Fatos Arapi, një bard tjetër i poezisë shqipe, do të thotë: Kudo që ndodhet, në tryezë të punës, në udhëtim e sipër, në gjumë, truri i tij i përndezur punon…
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult