Poezi nga Asdreni
Me vite jam larguar,
i dashur Atdhe,
por nuk të kam harruar,
se shumë i ëmbël je.
Kjo zemra më këndon
për ty, o Shqipëri,
por prapë më lëngon,
se je në varfëri.
Të fala të dërgoj,
këndej ku jam Atdhe,
gjithnjë po të kujtoj,
se birin tënd më ke.
ObserverKult
——————————–
Lexo edhe:
“JETA NDË SHQIPËRI”, REPORTAZH I SHQIPËRUAR PREJ ASDRENIT
Ndoshta, një prej reportazheve më të hershëm botuar në publicistikën shqiptare, me gjasë marrë nga një gazetë, apo revistë turke (e përkohshme – siç quhej asokohe). Është përkthyer në shqip, nga patrioti dhe poeti i njohur Asdreni dhe botuar në gazetën “Albania”, të Faik Konicës, në numrin 9, të vitit 1903.
Siç e thotë edhe vetë botuesi, qëllimi është që t’u tregojë shqiptarëve se çfarë shkruajnë dhe se, si i shohin të huajt ata, transmeton ‘konica.al’.
1903 – Albania nr 9 – Reportazhi Durrës -Tiranë
Këto dy qytete, nga të cilët i pari është një port buze detit t’Adriatikut, edh’ i dyti një qendre tregërie sado e shënuar brenda ndë Shqipëri. Që të dy qytetet janë lidhurë midis syresh me nië udhë, së cilës me një emër të pa merituar i thonë edhe shusha (chaussee). E drejta është se nierëzit e qeverisë të këtij vendi ishte që të bëjnë nga këjo udhë një shusha. Që me kohë u nisnë ca ndërtime; u mbajtnë gurë edhe guriçka, edhe u bënë disa ura. Po, tërë këto punë u lanë fare: shiu edhe rrebeshi prishnë edh’ ato që qenë bërë, edhe urat, sikur vet’ ato ndjenin se s’janë për gjëkafshë, u dërmuan edh’ u prishnë. Popullësia e fshatravet shkallmoj ç’kish akoma mbetur; trarët edhe drurët nga urat i muar që t’i përdorin për të djegur.
Tekstin e plotë mund ta gjeni KËTU
