Nuk u bën kurrë breg i qetë sytë e asaj gruaje
Shtrëngata dhimbjesh përthithnin thellësitë
Mol i shkretë i qe bërë zemra
Dhe lundërtarët e saj …shtegtarë të harruar
Sytë e asaj gruaje pasqyrë e thyer
Ku britmat e ashtit i fshinte në to
Vajtonin të heshtur mbi muzgje të shqyer
Të gjitha dashuritë që kishte dashuruar
Sytë e asaj gruaje grumbuj lotẽsh
Që nuk u derdhën kurrë mbi hapa të ikurish
Vetja e saj e ndarë mes dy botësh
Mes dy qiejve që nuk lindën kurrë diej
ObserverKult
