Ministrja e Kulturës e Shqipërisë, Elva Margariti përkujtoi sot poetin, shkrimtarin dhe albanologun Martin Camaj, në kuadër të “Muajit të letërsisë”.
Margariti solli në vëmendje disa fjalë të thëna prej tij ; “Dhuna s’asht trimni, por shej ligshtie”.
“Me fjalët e mençura të Martin Camajt, poetit, shkrimtarit e albanologut, që si askush e vuajti ndarjen me lexuesin shqiptar, ju uroj një ditë të mbarë”, theksoi Margariti.
Veprimtaria letrare e Camajt në harkun 45-vjeçar ka disa shkallë zhvillimi. Ai e nisi me poezinë, zhanër mbas të cilit i mbeti besnik gjithë jetën, kurse gjatë viteve të fundit u përqendrua shumë tek proza.
Vëllimi i tij i parë me varg klasik “Nji fyell ndër male”, Prishtinë 1953 (Një fyell ndër male), dhe “Kânga e vërrinit”, Prishtinë 1954 (Kënga e lëndinave), u frymëzuan nga banorët e zonave ku lindi, malësorët e veriut, mbas të cilëve qëndroj shumë i afërt shpirtërisht edhe mbas shumë e shumë viteve në mërgim dhe pamundësia për t’u kthyer.
Këto u ndoqën nga “Djella”, Romë 1958, një novelë me disa vargje mbi dashurinë e një mësuesi me një vajzë të re. Përmbledhja e poezive “Legjenda”, Romë 1964 dhe “Lirika mes dy moteve”, Munich 1967, kishte disa poezi nga “Kânga e vërrinit”, që u ribotuan në “Poezi” 1953-1967, Munich 1981.
Vargu i pjekur i Camajt reflekton ndikimin e lëvizjes hermetike të poetit italian Giuseppe Ungaretti. Karakteret metaforike dhe simbolike të gjuhës së tij rriten me kohën, siç ndodh edhe me rangun e temave poetike të tij./ATSH
Lexo edhe:
MARTIN CAMAJ: SHQIPJA E LASHTË E DOKUMENTUEME NUK ÂSHT MARRË SI KOMPONENTE NË NJËSIMIN GJUHËSOR
ObserverKult
