Poezi nga Dea Basha
Në xhamin e dritares
Shoh shenjat e gishtave të tu
Kuptoj se po më përndjekin
Prekjet që m’i përplasën ëndrrat
Para se të përmalloheshe aq shumë
Sa për të më refuzuar qenien
Një braktisje e pandjeshme
Si puthjet që i fala secilës dallgë
Të detit të kukullave të verbëra
E ty që të mori malli
E ty që m’i lëshove duart
E di kush po të mban gjallë
Zgavrat boshe të mosnjohjes
Sytë e humbur të Izabelës
Larg meje nuk gjen dot prehje
Xhami im nuk është lot i ngrirë
Perqafimet janë të akullta
Gjaku ndoshta dhe mundet
Të jetë disi i ngrohtë
Por pulëbardhat edhe këtë natë
Po i shkulin puplat vetes
Dhe shiu nuk ndalon së rëni
Porsa afroj gishtat e mi
Që ti vendos mbi ato shenja
Të përvëlueshme dhe plot gjak
Plot gjak…dhimbje…mëkate
Të shpërlara tutje
Diku mes dallgësh
Diku mes njerëzish
Mes nesh që nuk duhet të ishim
Ku syri im nuk sheh
E ti nuk mund të jesh më
Kaq i dashuruar
Dhe i gjallë
Dhe i lumtur
Në perendime yjesh të harruar
Nuk pres më lindjen tënde
As trupin të ma mbulosh
Me ato perla të krisura zjarri
Larg së dukshmes që të urren
Per mua nuk je i marrë
As i çmendur
As i sëmure
Larg së dukshmes që të urren
Ti e fshihje bukurinë
Nga esencëdjegurit
Frymëpushtuesit
Ëndërrvrarët
E mbaje nën lëkurën e thyer
Dhe nuk të bëhej vonë
Se trupi yt ishte streha e vetme
E korbave të bardhë
Prandaj akoma ta uroj vdekjen
Duke ia uruar vetes
Por kur shoh xhamat e shenjosur
Kujtoj njollën e pashlyeshme
Izabelën që solemnisht mbyll sytë
E zbrazur dhe të pangjyrë
Gjuha më ngurtësohet
Nën lëkuren time ti merr frymë
Kurse unë ngulfatem mes dallgësh
Nën një shi që nuk bie dhe nuk ekziston
Tërhiqem drejt fundit të detit
Per tek kukullat e verbëra
Që duan të hakmerren
Për dy sytë e Izabelës
E ty që të mori malli
E ty që m’i preve duart
Ta kujtoj veç zërin
Kur buzë bregut pëshpërisje
Atë lutjen tënde të errët
“Le të na i rrëmbejë parajsa gjithë shenjtërit,
Dhe kur bukuritë të harrohen
Në tokë të zbrezin engjëjt”
Veç se engjëjt nuk janë pulëbardha
Dhe ti nuk do të jesh kurrë
Njeri i lumtur.
ObserverKult
Lexo edhe:
DEA BASHA: ZGJOHEM PËRSËRI E TREMBUR… NJË TJETËR ËNDËRR MA PLAGOS SHPIRTIN
