Eli Krasniqi: S’muj me ujitë mallin

Më kanë lulzue flokët
Të hallakatuna si degë të nervozueme
Të shterruna miklimi e fresku
E unë nuk muj me e ujitë
Mallin që i thanë e i zhuritë
E be kam ba që nuk i prejë
Pa harru çdo gemb jete që m’ke dhanë
Po i la lirshëm me u dalldisë
Deri ditën kur të shoh prapë
Ka me pritë e ka me i rritë
Në pragje të dyrve të huja nëpër dynja
Kaçurrelat që thurrin strehë harrese
Deri atëherë, shpirt
Deri atëherë.