nji nate t’vonë veret
me ashkla fjal’sh
me rrezet e syve
me sy
oxhakun e harruem mbas malit
prajshëm e dheze
me shkallë skëterre e drite
mureve i ngjite
e i përdrodhe g’juhët e flak’s
deri nalt
mbi bedenat e shpirtit t’em t’guruem
n’kullën e ngujimit
zo’ sa n’paqe kjesh
kulçedër
ç’t’u desht
me m’ngreh n’pipa me lojën e përjetshme
t’bekuemen
lojën ndërmjet dy zjermave
zor tepër zor e pata
m’i xan pritë lumit t’turbulluem
me e mohue melodinë e bukur me gjeth
*
frymë u ndala pra frym’s
parzmoren rrap’llimtas ma hoqe
digën përlave
gaca petalesh parrizit shpërndave
prush puthjesh damar’ve derdhe
mbasandej
kenje e ujtë vërshove
gëlqeren e mallit t’moçëm sa shekujt e ullijve
fshehun në gropën e gjyksit
shove
*
edhe retë riguen shi
rrfeja shitoi prandverën pa mugullue
zogu i zi i dashnisë t’pamundun
fluturoi
qjell’s u ba tym
tokës hi
e
gjamësh qjella xham u thye
na ra përmbi
moirë muranë
