Në Illionis fusha t’blerta e t’paanë
Kam pa dhe hambarë pa fund
e lugje me tulipanë në provincën Flevoland
mbi alpe kam fluturue si mbi shtëllunga sheqeri
I magjepsun kam me vazhdue udhëtimin
Derisa ka me u shfaqë e kullueme drita
Aty ku due me u ndalë me u lutë
si para ni ikone në kishën e djegun
Dhe n’Vietnam kam me soditë
gjinin Ha Long drague tue zbritun
e n’Kilimanjaro kam me hipun
Dhe n’Tibet si udhëzues me u afru me Zotin
librin e t’vdekunve kam në mendje
Porse, fryma m’âsht ndalë
para tablosë së Van Gogh-ut
fushë gruni me fllanza
Që t’hapet parasysh si me kanë derë parajse
Në këtë udhëtim fantastik për në luftën time të fundit
kam marrë mësime nga mjeshtria e Sun Tzu
Dhe prerës diamantësh
Përsosmënia e ni diamanti
nuk âsht ni pikturë po ni lindje e vështirë
E për me i ra tamam tana udhët e dritës
duhet me kalu nëpër ditët e Luginës së Vdekjës
dhe netët humnerore të Portës së Ferrit
Duhet ekuilibrim perfekt i zjarrit
shkëlqimit dhe prarimit.
me e shty Arktikun tutje
mos me ia prekë akulli asni damar
Në Minierën Jwaneng në Botsvana
duhet më lëvizë një ton gur
me marrë 1.4 karat diamant
Në secilin tregim fshehet ni diamant
Porse, ma parë duhet me i pushtue dy kodra e ni mal
deri te njajo alamet ngrehine 1.4 karatshe!?
Brenda të cilës thasët plot
me shtresa rrëfimesh me mjegull
e proteza fjalësh janë palue
Duhet me lëviz botën në koordinata
Që kryqëzojnë rrugët tona
Nuk mundem manej. Âsht fundi i udhës.
Nuk âsht magjepsje çasti
por zgjatim estetik i shpirtit shkambor
të shtrojerës
Diçka ndërmjet eterit dhe diamantit
Me bisturi shpatullat duhet me ia pre shkambit me ia nxjerr thelbin n’dritë
me ia çplue plagët
Diamantit krisjen me ia mëkue!
Mars, 2021
ObserverKult