në qytetin pa gazeta
thikë e shqyen qiellin një rrokaqiell i sapombirë
e rrëzë këmbëve të tij
e shtrirë një dorë e turpëruar lypsari
një dallëndyshe e trishtuar
kreh flatrat për shtegtim
e një burrë lumturisht emigron me kokën në thes
një bari qeleshebardhë
i qeshur kthen delet nga stanet
e një e konvertuar pa zbardhur dita bëhet yll bote
një melodi monotone
stërpërsëritur nga saksofonisti i rrugës
përzihet me kambana e me ezan
një pensionist dëshpërueshëm mat drutë e paluara që e mashtrojnë metrin
e një artiste cijatshëm veshet me kostumet e teatrit të rrugëve
dikush vajton për një shami në shkolla publike
e një thinjosh vdes nga ekstaza
në një motel luksoz
dikush shkrihet për një mesazh në celular
për atë takimin e ëndërrt në parkun e shëmtuar
e dikujt i firohet një dashuri
një fëmije
xixat e syve ia shuajnë lotët e urisë
gjersa shiu s‘ndalet në këtë të premte të bekuar
në kryeqytetin me mushkëri të sëmura
edhe mund të ndodhë ajo që nuk ta pret mendja.
ObserverKult
Lexo edhe:
