Nga Jose Saramago
Fjalët nuk janë të pafajshme. Ato mund të jenë kalimtare dhe të shpejta si era, por lënë gjurmët e një stuhie. Mund të ndërtojnë ose shkatërrojnë një iluzion brenda sekondës. Mund të na nxitin apo të na frenojnë. Mund të na gëzojnë apo të na trishtojnë. Mund të na lartësojnë por edhe mund të na poshtërojnë. Ndonjëherë një fjalë nuk ka rëndësinë e një tjetre, pavarësisht se fjalori na thotë se ato janë sinonime.
Fjalët mund të keqpërdoren dhe mund të jenë mashtruese, në vend që të shprehin kuptimin e vërtetë të tyre. Me përdorimin e gabuar të tij, ligjërimi mund të kryejë krim kundër së vërtetës, duke manipuluar fjalët, duke i detyruar ato të shkojnë përtej idesë që nënkuptojnë.
Fjalët nuk janë dekorime, ato materializojnë të menduarit tonë. Shkrimtari polak, Kapuscinski, ka thënë: «Fillimi i luftërave nuk shënohet nga gjuajtja e parë me armë zjarri, por nga shkëmbimi i fjalëve. Gjuha e urrejtjes vjen para bombave».
Fjalët nuk janë as të pafajshme e as të pandëshkueshme, prandaj duhet të jemi shumë të kujdesshëm me to, sepse, nëse nuk i respektojmë, as ato nuk na respektojnë. Fjalët nuk janë një gjë inerte, të cilat mund t’i lëshojmë pa kujdes. Së pari, duhet t’i mendosh dhe t’ia thuash vetes, me vetëdije të plotë. Nuk duhet t’i nxjerrim nga goja, pa i kaluar në mendje. Fjala shërben jo vetëm për të komunikuar.
Në shqip:Bajram Karabolli
ObserverKult
Lexo edhe:
DIN MEHMETI: KOSOVË, ZOG I DIELLIT…
Je fjalë e ruajtur nga dheu
Që hyn nëpër gjak
E del nëpër diell
Je kraharor i shpuar nga plumbat
Krua i gjetur në palcën e shkëmbit
Të nxirë nga gjuajtjet nëpër kohë
Kosovë lahutë e djegur këngësh
E thirrjesh ndër revolucione
2
Je emër i pakësuar në luftë
Për të mbetur e bukur
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
