Nga Albert Kamy
“Në zemër t’urrejtjes kam zbulu brenda meje nji dashni të papërkulshme. Në zemër të lotëve kam pa brenda vetes nji buzëqeshje të pamposhtur. N’zemrën e kaosit kam dëgju nji qetësi të pacenushme brenda qenies time. E ma n’fund, mësova se në kulmin e dimrit, brenda meje banonte nji verë e pashtershme.
Kjo m’ban të lumë.
Nuk ka hiç randësi se sa e ashpër mundet me më ardhë jeta, sepse gjithmonë ka diçka ma të fortë e ma të mirë brenda meje që më mban në kambë.”
E përktheu: Edison Çeraj
ObserverKult
Lexo edhe:
