“Drama” ka botuar, në prill të 1935, në faqen n°126, poezinë e piktores Veronica Haigh dedikuar asokohe Aleksandër Moisiut me rastin e ndarjes nga jeta të aktorit të famshëm me origjinë shqiptare, të cilën, Aurenc Bebja, e ka sjellë për publikun shqiptar:
LAMTUMIRË DHE AVE ALEKSANDËR MOISI!
Në këtë vdekje të vetme sa vdekje ka!
Kështu vdes drita e ditës me një yll të vetëm
Dhe gjysma e njerëzimit tani fshihet
Pas disa të rënëve prej këtyre syve;
Mbret, subjekt, lypës, shenjtor, poet dhe klloun,
Të gjithë në këtë përmbysje janë goditur.
Por, duke menduar për vdekjen e Moisiut, është e vërtetë
Që me vdekjen e tij vdesin edhe një turmë,
Por kush vajton Moisiun, nuk e vajton më shumë
Si Hamleti, Fedja apo një mori
heronjsh të rënë – Jo! Kush e njihte nuk ka zgjidhje
Por duke vajtuar Moisiun, vajtojmë më shumë zërin e tij
Sa aktor i mrekullueshëm është ky aktor akoma!
Duke na mashtruar, që të mos harrojmë fuqinë e tij;
Këtu ai shtrihet i pajetë, që mund të shkaktohet nga arti,
Vdekja i ka ofruar atij një pjesë (rol) tjetër,
Të cilën ai e interpreton me mjeshtëri të palëkundur.
Pjesa tjetër është heshtje – Gjithkush është ende.
VERONICA HAIGH
Lexo edhe:
ALEKSANDËR MOISIU, AKTORI QË KURRË SE MORI PASAPORTËN SHQIPTARE
Artisti Aleksandër Moisiu, një prej më të mëdhenjve shqiptar, ndërroi jetë 86 vjet më parë.
Aleksandër Moisiu, aktori me famë ndërkombëtar lindi në qytetin e Triestes në Itali më 2 prill të vitit 1879. Dhe u nda nga jeta më 22 mars të vitit 1935.
Pas një periudhe në emigrim në Trieste, familja e tij bashkë me të do të ktheheshin në qytetin e Durrësit ku edhe do të rritej Aleksandër Moisiu.
Kur ishte vetëm 19 vjeç ai largohet sërish nga Durrësi për të studiuar këtë herë në Vjenë të Austrisë. Ku edhe me përkrahjen e Jozef Kainc do t’i përkushtohej talentit të tij të aktrimit.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
