Letër zonjës Audrey Azoulay, drejtore e përgjithshme e UNESCO
Nga Zeno Jahaj
Letra në vijim do t’i drejtohet zonjës Audrey Azoulay, drejtore e përgjithshme e UNESCO.
Pse?
Sepse, prej dy vjetësh, asnjë institucion shtetëror përgjegjës në Shqipëri nuk i është përgjigjur shqetësimit mbarëpopullor, si dhe të intelektualëve më në zë të Shqipërisë, të Kosovës dhe të trevave të tjera shqiptare, për disa interpretime antishqiptare, antihistorike dhe antishkencore, të afishuara në faqen zyrtare të UNESCO-s (linku albanian-folk-isopolyphony-00155 dhe linku archives/multimedia/document-610).
Përmbajtja e letrës:
“E nderuar drejtore e përgjithshme e UNESCO-s!
Duke çmuar lart misionin tuaj dhe të UNESCO-s, Agjenci e OKB-së, të mandatuar për identifikimin dhe promovimin e vlerave kulturore të popujve, si dhe të vërtetave shkencore e historike që lidhen ekskluzivisht vetëm me këto vlera, pranoni për konsiderim, ju lutem, një shqetësim mbarëpopullor, si dhe të elitës intelektuale shqiptare, lidhur me disa interpretime antishkencore dhe antihistorike, të afishuara në faqen zyrtare të UNESCO-s (linku albanian-folk-iso-polyphony-00155 dhe linku archives/multimedia/document610).
Deklarimi ynë si më sipër, mbështetet në këto gjetje:
1. Në vitin 2005, UNESCO ka regjistruar të ashtuquajturën “Iso-Polifoni Shqiptare” në Listën Përfaqësuese të Trashëgimisë Kulturore Jolëndore të Njerëzimit. Lutemi verifikoni se kredencialet për këtë qëllim nuk i kanë paraqitur institucionet shtetërore shqiptare përgjegjëse, por “Radio Televizioni Shqiptar ” – një media e shërbimit publik dhe “Këshilli muzikorë shqiptar ” – një fantazmë e pacertifikuar zyrtarisht.
UNESCO është për mirënjohje që e ka vlerësuar edhe polifoninë shqiptare për ta regjistruar në Listën Përfaqësuese të Trashëgimisë Kulturore Jolëndore të Njerëzimit, por është përgjegjëse përse nuk iu është referuar institucioneve shtetërore shqiptare për argumente.
2.Në faqen zyrtare të UNESO-s, vetëm polifonia shqiptare është regjistruar me emrin “Iso-Polifoni”, ndërkohë që mbi 20 shtete të tjerë i kanë regjistruar polifonitë e tyre kombëtare vetëm me emrin “Polifoni”, për arsyen e thjeshtë se “iso” është pjesë përbërëse e polifonisë.
UNESCO ndoshta nuk është përgjegjëse të hulumtojë se çfarë fshihet pas këtij çlëndëzimi, por është përgjegjëse të verifikojë se polifonia shqiptare, ashtu si të gjitha polifonitë e ngjashme të popujve të tjerë, nuk ka absolutisht asnjë arsye të ç’lëndëzohet duke e ndarë “ison” më vete nga polifonia.
3.Në faqen zyrtare të UNESCO-s, e ashtuquajtura “Iso-Polifoni Shqiptare” është interpretuar sikur “rrjedh nga muzika kishtare bizantine”. UNESCO ndoshta nuk është përgjegjëse të hulumtojë se çfarë fshihet pas këtij konkluzioni antishkencor e antihistorik, por është përgjegjëse të verifikojë faktin verbues se asnjë nga polifonitë e ngjashme të popujve të tjerë nuk e pranon origjinën në atribute fetare.
UNESCO mund të verifikonte se edhe polifonia e ruajtur vetëm në zonën e Epirit në Greqinë Veriperëndimore, edhe polifonia e ruajtur vetëm në rajonin Shoplouk në Bullgarinë Perëndimore, të dyja të regjistruara në Listën Përfaqësuese të Trashëgimisë Kulturore Jolëndore të Njerëzimit, të dyja shumë më afër qendrës së Bizantit, me autoritet shkencor dhe dinjitet kombëtar, e kanë certifikuar origjinën te tradita historike e popullatës bartëse, jo te muzika kishtare bizantine.
Është absurde që populli shqiptar, i cili shtrihet në skaje akoma më të largëta të Perandorisë së Bizantit, t’ia atribuonte kishës bizantine këngët e djepit, të dasmës, të stinës, të eposit dhe të tërë korpusit të vet shpirtëror.
Etnomuzikologët konsultues të UNESCO-s e dinë se parashtresa sikur polifonia rrjedh nga muzikë kishtare është devijim tërësisht antihistorik jo vetëm ndaj popullit shqiptar, por ndaj çdo populli, teksa shkencërisht është vërtetuar se “Polifonia ka qenë pjesë e rëndësishme e sistemit mbrojtës të njerëzve të parë”.
4.”Radio Televizioni Shqiptar” dhe “Këshilli muzikor shqiptar ” ju kanë interpretuar (dhe UNESCO e ruan në faqen e saj zyrtare!) se e ashtuquajtura “IsoPolifoni Shqiptare” e ka prejardhjen nga mitologjia joshqiptare e sirenave! UNESCO ndoshta nuk është përgjegjëse të hulumtojë se çfarë mizërie mitologjish ziejnë në Ballkan, por UNESCO është, të paktën, përgjegjëse për të mos pranuar konkluzione antihistorike dhe antishkencore sikur mitologjitë krijojnë popuj! Përkundrazi.
Janë popujt që krijojnë mitologji.
5.“Radio Televizioni Shqiptar” dhe “Këshilli muzikor shqiptar ” ju kanë interpretuar (dhe UNESCO e ruan në faqen e saj zyrtare!) se, “Etnomuzikologjia, siç është vërejtur që nga ekzistenca e Sirenave në mitologjinë e stërgjyshërve tanë…”!
Me respekt, ju kujtojmë se UNESCO është e mandatuar nga OKB të çmojë vetëm vlerat e trashëgimisë kulturore të njerëzimit, jo të pranojë interpretime me prapavija nacionaliste.
Dhe ky interpretim vijon të qëndrojë në faqen zyrtare të UNESCO-s!
6. “Radio Televizioni Shqiptar” dhe “Këshilli muzikor shqiptar ” ju kanë paraqitur (dhe UNESCO e ruan në faqen e saj zyrtare!) sikur e ashtuquajtura “Iso-Polifoni Shqiptare” është e lidhur me kompozitorin gjerman Bach dhe atë hungarez Ligeti. Sigurisht që këta ishin autorë të mëdhenj për kombet e tyre, por nuk kishin absolutisht asnjë lidhje me Polifoninë Shqiptare! Juria e UNESCO-s nuk kishte përse t’i kërkonte vlerat e polifonisë shqiptare te Koralet Luterane gjermane të Bach-ut.
7.”Radio Televizioni Shqiptar” dhe “Këshilli muzikor shqiptar ” ju kanë parashtruar (dhe UNESCO e ruan në faqen e saj zyrtare!) se e ashtuquajtura “IsoPolifoni Shqiptare” zhvillohet vetëm në zonat shqiptare përreth qyteteve Përmet, Korçë, Leskovik, Vlorë dhe Delvinë.
UNESCO është përgjegjëse dhe duhet të njohë se polifonia shqiptare shtrihet në një hartë tri-katër herë më të madhe nga harta që iu është paraqitur, ngase ajo këndohet po ashtu edhe në Pogradec, Gramsh, Berat, Skrapar, Fier, Strugë, Ohër, Dibër, Kosovë, (Opejë, Kaçanik), në fshatrat e Pologut prej rrethinave të Tetovës, Gostivarit e në rrethinat e Kërçovës, në Shkup në zonën e Dervenit, etj.
8.Në faqen zyrtare të UNESCO-s, si dhe në parashtresën që ju ka sjellë “Radio Televizioni Shqiptar” dhe “Këshilli muzikor shqiptar”, përkundër misionit për të paraqitur vetëm hartë etnomuzikologjike, janë paraqitur ndarje krahinore fizike, madje me terma që nuk i njeh zyrtarisht historiografia shqiptare dhe as shteti shqiptar. Lutemi t’ju kujtojmë se ka një përcaktim të pranuar botërisht për definicionin e etnomuzikologjisë: “Etnomuzikologjia mund të përshkruhet si një investigim gjithëpërfshirës i muzikës në kontekstet e saj kulturore”. Pra, jo në kontekste aludimesh për qëllime të tjera jashtë kontekstit kulturor.
9.”Radio Televizioni Shqiptar” dhe “Këshilli muzikor shqiptar ”, në Formular-Dokumentarin e tyre prezantues ka vizatuar një hartë politike të vendeve të Ballkanit, të ngjashme me kohën otomane të luftërave ballkanike!
UNESCO, Agjenci e OKB-së, ka përgjegjësinë të mos lejojë që në shekullin e 21-të të operohet me harta të fillimshekullit të 20-të. Dhe kjo hartë vijon të qëndrojë në faqen zyrtare të UNESCO-s!
10. UNESCO, me të drejtë ka alokuar fonde për mbajtjen gjallë të së ashtuquajturës “IsoPolifoni Shqiptare”. Por ka dyshime të forta nëse këto fonde janë adresuar për qëllimin e mësipërm, çka është në detyrimin e UNESCOs për t’i verifikuar.
E nderuar drejtore e përgjithshme e UNESCO-s!
Ju dhe stafi juaj i sotëm nuk jeni përgjegjës se përse në vitin 2005, pra rreth 20 vjet më parë, paraardhësit tuaj kanë pranuar të përziejnë vlera trashëgime kulturore me interpretime të pavërteta shkencore e historike. Por, ju jeni përgjegjës se përse këto përzierje vijojnë të qëndrojnë në faqet zyrtare të UNESCO-s, Agjenci e OKB-së.
Ne kemi besim të plotë tek integriteti juaj dhe i organizmit që ju jeni zgjedhur të drejtoni, si dhe tek angazhimi juaj institucional për t’i konsideruar shqetësimet si më sipër, për të pastruar antivlerat dhe të pavërtetat historike dhe shkencore nga faqja zyrtare e UNESCO-s…
ObserverKult
Lexo edhe:
SHQIPËRIA NUK U PËRGJIGJET KRITIKAVE TË UNESCO-S PËR BUTRINTIN
Shqipëria publikoi së fundi raportin për Parkun Kombëtar të Butrintit, që do të shqyrtohet nga Komiteti i Trashëgimisë Botërore, në Indi, në korrik të këtij viti.
Raporti prej 170 faqesh i Ministrisë shqiptare të Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit anashkalon përgjigjet për disa nga kritikat e forta të misionit të UNESCO – ICOMOS.
Në raportin e monitorimit, që iu dorëzua autoriteteve shqiptare në shtator të vitit 2023, misioni i UNESCO-s shprehte “shqetësim të thellë” për ndryshimin e kufijve të Parkut Kombëtar të Butrintit nga qeveria shqiptare me heqjen e 600 hektarëve pa dijeninë dhe miratimin e organizatës.
Por sipas dokumenteve zyrtare, të para nga Zëri i Amerikës, nga Parku Kombëtar i Butrintit janë hequr 802 hektarë dhe sipërfaqja nga 9424 hektarë që ishte, tani është 8622 hektarë.
Vendimi i qeverisë shqiptare në janar të vitit 2022 për kufijtë e rinj të Butrintit dhe vendimi i një muaji më vonë për ndërtimin e një resorti në pjesën e hequr nga Parku Kombëtar nuk citohen në asnjë rresht të raportit të qeverisë shqiptare.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
