Të duash pa njohtë
Siç duhet një fëmijë i adoptuar
Apo rrufeja drurin fushës harruar
Me rrënjë të thata duke e dëbuar
Të njohësh duke dashtë
Si Zotin me shikimin në vete kur je pa shpresë
Apo fëmija pas vitesh prindin e gjetur në luftë
Me nxitje e frikë mos është tjetërkush
Të duash duke parë
Siç duhet muzgu i zjarrtë mbi detin pa fund
Apo agu i lëshuar kodrës kur je i ngopur gjumë
Me sy si shpirt i dëlirë që s’ngopet me dritë
Njih e duaj
Kur ndjehesh mushkonjë fluturimthi mbi ujë
Anije kozmike pezull hapësirës pa peshë
Apo ujk korisë pas deleve të fshehura në dushk
Të duash duke njohtë
Si Zoti të ngopurin pasurinë që dhuron
Prindi pas lufte fëmijën e gjetur në lloç
Shikimlodhur por qetë dhe ngrohtë
Duaj madje
Kur je mushkonjë e ngirë gjakun që pik mbi ujë
Kur rri pezull pas tmerrit të kaluar kur lë këtë botë
Pa frikë se humb rrugën të kthehesh sërish
Shih me dashuri
Siç sheh dielli në muzg një njeri të qetë në turmë
Si rrezja e parë që në ballë troket pa zhurmë
Me sytë e etur për dritë në dy sy plot muzg…
…pastaj gjithçka mund të jetë dashuri
ObserverKult
lexo edhe:
Buqetë nokturnosh nga Lulzim Haziri: Ribëhem çdo ditë nga një pikë drite
