Libri “Në sytë e tu diç ka” e autorit Agron Islami është një përmbledhje me poezi të formës moderne, të pasura me ndjenja dhe emocione që prekin shpirtin njerëzor.
Ky libër ka në qendër fjalën poetike dhe poemat e shkurtra të tij sjellin një rrjedhje të lehtë e të butë, të lidhura me njëra-tjetrën përmes një lloj narracioni që e bën tërheqës leximin.
Përmes kësaj, autori krijon vargje të forta dhe prekëse, që zbulojnë ndjenjat më të thella të tij ndaj botës dhe ekzistencës.
Me një varg si “Megjithëse Porta Jote/ nuk është e vogël/ (unë) përsëri e ul kokën”, autori paraqet një akt të përulësisë ndaj Zotit dhe përballjes me frymëzimin e tij.
Poemat e Agron Islamit jetojnë në një botë unike, duke shfaqur shpirtin romantik të tij që nuk ka kufij. Vargjet si: “Aq shumë fliste heshtja jonë,/ sa s’kishim nevojë për fjalë./ Ndonëse nuk flisnim,/ ne kuptoheshim” sjellin ndjesinë e një lidhjeje të thellë shpirtërore mes dy njerëzve, ku fjalët janë tepër të kufizuara për të shprehur ndjenjat.
Gjithashtu, libri përshkruan zemrën romantike si një entitet që nuk mund të mbahet në kufijtë e një kafazi.
Këtë e shohim në vargjet: “Zemra romantike nuk mund të rrijë në një kafaz./ Ajo është si ai shpendi,/ që e ka vendin n’fluturim.”
“Në sytë e tu diç ka” është një libër që e përcjell lexuesin në një rrugëtim emocionues dhe poetik, duke shfaqur ndjenjat e thella të autorit dhe duke i lejuar lexuesit të ndihet i lidhur me botën e tij të brendshme.
Poemat e Agron Islamit shkëlqejnë me fuqinë e tyre të emocioneve që përcjellin, duke e bërë atë një lexim të veçantë për këdo që kërkon frymëzim nga bota e artit dhe reflektim të thellë.
ObserverKult
Lexo edhe:
ADRIATIKE LAMI: JAM E VENDOSUR TË RIKTHEJ NË JETËN TIME QESHJEN…
Poezi nga Adriatike Lami
Jam e vendosur të rikthej në jetën time qeshjen;
Kur një burrë më flet
Dhe nget kulmet e gëzimit tim.
Inatin, kur dikush më cënon
Dhe rrënon harkimin e vetullës sime,
Kur dikush më sfidon me humbjet e vogla të ditës.
Kam vendosur të largoj nga jeta,
Ata që m’i pengojnë; laryshitë, ëndrrën, veçantitë.
Të rrugëtoj dua sërish më shumë me bijtë.
E që nga kjo e dielë,
Kam vendosur të vizitoj më shumë dashuritë në varre,
E marrë le të jetë lulnimi në parajsë.
Dashurinë ta lë të lirë,
Flokët t’i pres shkurt,
T’i lyej me bojë të kuqe.
Jetën ta shoh ndryshe pra!
Me shpresë të sjell dëshira erëmira;
Për vende, njerëz, ngjarje.
Kam vendosur të them më shumë gjëra,
Të protestoj te porta e unit,
Të hesht për mahnitjet e gjumit,
Gënjeshtrën ta zbardh me të vërteta
Dhe dritat t’i rrëmbej nga pasjeta.
Kam vendosur të ulem në gjunjë rrëzë malit.
T’i lutem madhështisë dhe fatit që më ndjell.
Më tej dua që këngën e mallit,
Hëna dhe mjegulla t’i shtjell’
Eh kam vendosur të zgjohem në një orar tjetër,
Kur ëndrra është në vlim.
Fotot t’i vë në një album
Dhe kohën e modernitetit pak ta ndal.
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
