Nga poema “Korsari” e Xhorxh Bajron
Në zemrën time kam diçka të fshehtë,
Atë në botë nuk ma di njeri;
Kur jemi tok, lulzon si lulja vetë,
Po hesht sërish në terr, kur ikën ti.
Një fill i artë shpirtit m’i jep dritë,
Po rrezet nuk i shihen dot me sy;
Atë mbi dhe s’ka forcë ta venitë,
Se errësira nuk arrin aty.
Oh, dhe në vdeksha, sillmë nëpër mendje,
Kujtoje miken, që të desh me zjarr,
Se ta duroj, e mjera, s’jam në gjendje,
Harrimin tënd, i dashur, as në varr!
Një amanet plotsoma, po të mundësh,
Se nuk do të të lutem përsëri:
Një pikëz lot, të parin e të fundit,
Për dashurin time derdhe ti!
Përktheu: Jorgo Bllaci
ObserverKult
Lexo edhe:
KUR BAJRONI KËNDONTE LABÇE DHE LABËRIT IA KTHENIN NDERIN POETIT
