Edicioni i tretë i “Festivalit të filmit shqiptar” në Romë do të nisë më datë 1 korrik deri më 4 korrik 2021.
Filmi i parë që do të shfaqet do të jetë “Il Cavaliere di Kruja” i Carlo Campogalliano.
Filmi tregon historinë e Stefano Andriani, një gazetar italian i dërguar në Shqipëri në fund të viteve ‘30, i cili është përfshirë në një grindje midis qeverisë shqiptare dhe një familje të fuqishme nga Kruja.
Filmi, i xhiruar menjëherë pas aneksimit të Shqipërisë nga Italia, është një dekalog i propagandës kolonialiste. Shqiptarët janë “pikturuar” me një seri stereotipesh negative dhe pozitive, disa prej të cilave vazhdojnë edhe sot.
Pas luftës së 1920 në Vlorë, e cila detyroi italianët të braktisnin planin e aneksimit dhe kolonizimit të Shqipërisë së Jugut të filluar në fund të vitit 1914, midis qeverive të Romës mbizotëroi ideja që për të marrë përfitime politike dhe ekonomike nga vendi fqinj nuk duhet të përdorë forcën, por depërtimin “paqësor”. Italia fashiste e bëri këtë tezë të vetën dhe në periudhën e mesluftës vazhdoi politikën kolonialiste të qeverive të mëparshme, duke arritur të merrte koncesione të mëdha për shfrytëzimin e burimeve lokale dhe, duke filluar nga vitet 1930, të vendoste kolonët.
Shqipëria i ishte nënshtruar gjithnjë e më shumë ndikimit politik dhe kulturor të Italisë, madje edhe para se të aneksohej në prill 1939. Filmi, i xhiruar menjëherë pas aneksimit, është një dekalog i propagandës koloniale. Shqiptarët janë pikturuar me një numër stereotipesh negative dhe pozitive, disa prej të cilave vazhdojnë edhe sot. Në analogji me fjalimet e fundit, shqiptarët karakterizohen si njerëz të magjepsur nga kultura italiane. Shqipëria duket kryesisht e populluar nga njerëz krenarë dhe të ndershëm, por tepër e kufizuar nga traditat e tyre që e bëjnë vendin primitiv, megjithëse piktoresk dhe me vlera morale, transmeton ‘diasporashqiptare.al’.
Racizimi i personazheve ndjek logjikën e modelit politik kolonial. Disa shqiptarë flasin me theksin që zakonisht u atribuohet “njerëzve me ngjyrë” për të theksuar shkallën e prapambetjes gjenetike që karakterizonte vendin. Të tjerët, si anëtarët e aristokracisë lokale, besnikë ndaj Italisë, flasin me një theks “korrekt”. Italia qëndron si agjenti që i shpëton shqiptarët nga qeveria e tyre dhe nga kultura e tyre, e cila dënon burrat me dhunë dhe gratë me ndarje.
