Rrëfenjë kineze
Na ishte një njeri shumë i pasur, kënaqësia e të cilit ishte ta lajkatonin të tjerët. Dhe shumë njerëz ishin të gatshëm t’i bënin qejfin dhe derdhnin lëvdata pafund ndaj tij. Por qëlloi një njeri i varfër që askujt, asnjëherë, nuk i bënte lajka. Dhe një ditë, i pasuri që i kishte qejf lajkat, takohet pikërisht me këtë të varfrin që i urrente lajkatarët.
Dhe ja çfarë i thotë i pasuri të varfrit:
– Nëse unë do të të jepja njëzet për qind të gjithë pasurisë që kam, a do të më bëje lajka? – e pyet i pasuri.
– Është shumë pak që të meritosh lajkat e mia, – përgjigjet i varfri.
– Po nëse do të të jepja gjysmën e pasurisë sime?
– Atëherë do të ishim të barabartë. Pse do të të lajkatoja?
– Po sikur të ta jepja gjithë pasurinë?
– Në këtë rast unë do të isha i pasur dhe nuk kisha fare nevojë të të bëja lajka.
*në shqip nga Bajram Karabolli
ObserverKult
lexo edhe:
Rrëfenjë kineze: Dera misterioze
Rrëfenjë kineze: Kur do më shumë paratë se jetën…
Thënie të urta kineze: Plaga që shkaktohet nga miku, asnjëherë nuk shërohet
