Dëgjojeni të interpretuar nga Leka Sefla, poezinë e Fatos Arapit “Si s’të desha pak më shumë”
Unë e desha përtej vdekjes,
Ashtu dashurova unë
Edhe prapë s’ia fal dot vetes:
S’i s’e desha pak më shumë…
Pak më shumë ku shpirti thyhet,
T’i them ndarjes: – Prit, ca pak…
Të gënjejmë mallin që s’shuhet,
Kujtimin të gënjejmë pak.
Përtej vdekjes, përtej botëve,
Atje ku nis “ca pak” tjetër, –
Asaj që më rri mes zotave:
“Si s’të desha pak më tepër…”.
ObserverKult
Lexo edhe:
“SI MUND TË TË HARROJA UNË TY?”, LEKA SEFLA E INTERPRETON POEZINË E SULEJMAN MATOS
Kisha menduar
se një ditë do të vinte harrimi.
Do të harroja më parë ca gjëra të thjeshta e që s’i duheshin askujt.
As mua as ty.
Më pas do të harroheshin ca gjëra të paharruara që s’i harrojmë dot
as unë e as ti.
Mendoja se do të harroheshin njerëzit që i kemi dashur shumë,
unë edhe ti.
Do të harroheshin vendet ku kemi shkuar së bashku
Do të harroheshin
dalë e ngadalë pyjet, malet,
qielli dhe retë…
Por jo ti…
Se ty jo rastësisht
nuk të kisha ruajtur në kujtesë,
Por në zemrën time.
Për të mos i vajtur mendja askujt
te fshehtësia ime.
Të kisha ruajtur
fshehtësisht
larg të gjithëve
Si pranë një oazi në shkretëtirë,
me një xhelozi torturuese,
larg të gjithëve
me një dhimbje
pickuese.
Aq i lumtur isha unë dhe aq i trembur
Sa që vendosa
të të shndërroja në një zog,
në tingull.
Shpesh më dukej vetja se brenda zemrës sime
mbaja një zog që cicërinte…Mbaja zërin tënd
mbaja të qeshurën tënde prej një zogu të çuditshëm.
Dhe ecja me ty
ndër vite.
