Pablo Picasso, piktor dhe skulptor spanjoll, konsiderohet si ndër artistët që me mënyrat e tij origjinale në artet plastike në dekadat e para të shekullit të 20-të, ishte përgjegjës për zhvillime të rëndësishme në pikturë, skulpturë dhe artin e qeramikës.
Një nga artistët më me ndikim të shekullit të 20-të, ai është i njohur për bashkëthemelimin e lëvizjes kubiste, shpikjen e skulpturës së ndërtuar, bashkëshpikjen e kolazhit dhe për shumëllojshmërinë e gjerë të stileve që ai ndihmoi në zhvillimin dhe eksplorimin. Në vitin 1009, Piccaso dhe artisti francez, Georges Braque, themeluan lëvizjen e artit, kubizmin. Në të vërtetë, ishte kritiku francez i artit, Louis Vauxcelles, që fillimisht e quajti “kuba të çuditshëm”, pasi vuri re se Piccaso dhe Braque pikturonin piktura “plot me kube të vegjël”. Picasso tregoi një pasion dhe një aftësi për të vizatuar që në moshë të re. Sipas nënës së tij, fjalët e tij të para ishin “piz, piz”, një shkurtim i lápiz, fjala spanjolle për “laps”.
Që në moshën shtatë vjeçare, Picasso mori trajnim formal artistik nga babai i tij në vizatimin e figurave dhe pikturën e vajit. Ruiz ishte një artist dhe instruktor akademik tradicional, i cili besonte se trajnimi i duhur kërkonte kopjim të disiplinuar të mjeshtrave dhe vizatimin e trupit të njeriut nga gipsi dhe modele të gjalla. Djali i tij u preokupua me artin në dëm të punës së tij në klasë. Familja u zhvendos në A Coruña më 1891, ku babai i tij u bë profesor në Shkollën e Arteve të Bukura.
Ata qëndruan për gati katër vjet. Në një rast, babai e gjeti të birin duke pikturuar mbi skicën e tij të papërfunduar të një pëllumbi. Duke vëzhguar saktësinë e teknikës së djalit të tij, tregon një histori apokrife, Ruiz ndjeu se trembëdhjetëvjeçari Picasso e kishte tejkaluar atë dhe u zotua të hiqte dorë nga piktura, megjithëse pikturat e tij ekzistojnë nga vitet e mëvonshme. Në vitin 1895, Picasso u traumatizua kur motra e tij shtatëvjeçare, Conchita, vdiq nga difteria. Pas vdekjes së saj, familja u transferua në Barcelonë, ku Ruiz mori një pozicion në Shkollën e Arteve të Bukura. Ruiz i bindi zyrtarët e akademisë që të lejonin djalin e tij të jepte një provim pranues për klasën e avancuar. Ky proces shpesh u merrte studentëve një muaj, por Picasso e përfundoi atë brenda një jave dhe juria e pranoi atë, në vetëm 13. Si student, Piccaso-s i mungonte disiplina, por krijonte miqësi që do ta ndikonin në jetën e mëvonshme. Babai i tij mori me qira një dhomë të vogël për të afër shtëpisë, në mënyrë që ai të mund të punonte vetëm, megjithatë ai e kontrollonte atë shumë herë në ditë, duke gjykuar vizatimet e tij.
Të dy debatonin shpesh. Babai dhe xhaxhai i Picasso-s vendosën ta dërgonin artistin e ri në Real Academia de Bellas Artes de San Fernando të Madridit, shkolla më e madhe e artit në vend. Në moshën 16-vjeçare, Picasso u nis për herë të parë vetëm, por atij nuk i pëlqeu mësimi zyrtar dhe ndaloi së ndjekuri mësimet menjëherë pas regjistrimit. Picasso admironte veçanërisht veprat e El Greco; elemente të tilla si gjymtyrët e tij të zgjatura, ngjyrat tërheqëse dhe fytyrat mistike janë jehonë në veprën e mëvonshme të Picasso-s. Ndër veprat e tij më të famshme janë proto-kubisti “Les Demoiselles d’Avignon” (1907) dhe piktura kundër luftës Guernica (1937), një portretizim dramatik i bombardimit të Guernicës nga forcat ajrore gjermane dhe italiane gjatë Luftës Civile Spanjolle. ‘Vajza para një pasqyre’ është një nga veprat e preferuara të nga Pablo Picasso-s.
Ajo është e rrethuar nga letër-muri në një model harlequin që ka për qëllim të evokojë një nga temat e preferuara të Picasso-s – një metaforë, ndoshta, për vetë artistin si një prani e kudogjendur në jetën e Walter. Subjekti i kësaj pikture, një meditim mbi kotësinë femërore dhe frikën nga plakja, është Marie-Thérèse Walter (1909–1997), i cili u takua për herë të parë me Picasso-n në vitin 1927 kur ajo ishte 17 vjeç dhe ai ishte një burrë i martuar 45 vjeç. Ajo shpejt u bë zonja dhe muza e tij, duke u shfaqur shpesh në veprat e tij gjatë dekadës së ardhshme. Megjithatë, “Vajza para një pasqyre” është kryevepra e pamohueshme e shortit, që përshkruan ngjyrën bionde, me faqe rozë, teksa shikon në humnerën e errët dhe të shtrembëruar të vetes së saj të ardhshme. /Gazeta Panorama
ObserverKult
Lexo edhe:
