Vetmia nuk është aq e zezë
Dhe nuk e djegë shpirtin, aq sa e djegë ti
Ajo nuk është ankth
As ëndërr e llahtarshme
Është një gjeth i verdhë
Në rrugën që ndahet
E që kurrë nuk bashkohet
Vetmia është një lule e egër
Që çelë në dimër.
Vetmia nuk është aq e zezë
Dhe nuk e djegë shpirtin, aq sa e djegë ti
Ajo nuk është ankth
As ëndërr e llahtarshme
Është një gjeth i verdhë
Në rrugën që ndahet
E që kurrë nuk bashkohet
Vetmia është një lule e egër
Që çelë në dimër.