Më merr malli për të qeshurën tënde,
për ëmbëlsinë e syve të tua.
Për buzët si një pistak rrushi,
që kur i kafshon të thonë të Dua.
Për flokët, të t’i shpupuris,
me ledhe ëndrre në prag agonie.
Përçartjen mbi trëndafil,
përgjatë një çmendurie.
Më merr malli për marrëzinë,
fshehur botës fjalë shumë.
Më merr malli zemër,
dhe malli dhimbka shumë.
ObserverKult
————
Lexo edhe:
ARDI OMERI: E PAMUNDUR PA TY!
Nuk është e vështirë,
është e pamundur
S’mund të fshish dashurinë,
që në shpirt rri strukur.
Nuk është e vështirë,
është marrëzi
Të bësh luftë me vehten,
për një dashuri.
Nuk është marrëzi,
Nuk është as e pamundur
Të jetosh për një dashuri,
Jeton më bukur.
Kujtimet nuk janë marrëzi,
edhe kur ëndërra të ka lënduar
Mjerë ai që në dashuri,
lotin e zhgënjimit s’ka shijuar
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ARDI OMERI: LEXOVA EMRIN TËND, FSHEHUR MES GERMASH
Në një libër lexova unë emrin tënd
Fshehur mes gërmash që qanin në heshtje
Gërmova me mllefin e viteve që lash pas
…Por, çuditërisht sot s’më zgjon as kureshtje…
Më ngjan një histori e treguar nga të tjerë!
Lexuar në përralla me fantazma e njerëz të këqinj,
ku fatkeqësisht fiton edhe i keqi ndonjëherë,
por e shajnë përjetësisht të vjetër dhe të rinj…
S’më vjen keq për vargjet që të dedikova
Në këngë malli, dashurie por dhe lot!
Sot, si Dielli që ditës i jep dritë,
Unë qesh me cinizëm pa të falur dot…
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
