Në antologjinë me titull “Alternative War”, publikuar nga shtëpia botuese “B Cubed Press” në ShBA, Vlora Konushevci prezantohet me një poezi për luftën në Kosovë.
____________________________________
Në mungesë një Fondi për Përkthimin Letrar dhe mosfokusimit dhe angazhimit institucional që letërsia shqiptare t’u afrohet lexuesve të huaj dhe të shpërthej barrierat e të qenit letërsi e një vendi e gjuhe të vogël, ka bërë që autorët tanë, edhe ata me vlera për lakmi e mburrje të mbesin të botuar e lexuar vetëm brenda kufijve shtetëror.
Edhe në revistat, portalet, forumet, festivalet e antologjitë evropiane e botërore, autorët shqiptarë mungojnë, nuk njihen dhe nuk përfshihen.
Përkthimet e pakëta që u bëhen autorëve shqiptarë në gjuhë të huaja kryesisht vijnë nga iniciativa individuale, përkrahje në kuadër të fondacioneve apo OJQ-ve të huaja, të cilat po ashtu edhe në këto raste ndajnë buxhete simbolike prandaj edhe prezentimet mbesin në këtë nivel-simbolik.
Vlora Konushevci, poete dhe përkthyese kosovare ndjehet e shqetësuar nga ky fakt. Tash e sa kohë ajo vazhdon angazhimin dhe lobimin për themelimin e Fondit të Përkthimit Letrar në Kosovë, si një domosdoshmëri për afirmimin e vlerave krijuese, por edhe për tejkalimin e barrierave gjuhësore në raport me krijimtarinë. Por deri tashti gjithçka ka hasur në vesh të shurdhër.
“Kur më ra në dorë Antologjia “A Hunderd Years’ War – Modern War Poems” , e botuar nga “Bloodaxe Books” në vitin 2014, u ndjeva keq që nga 500 poezi, asnjëra nuk ishte e ndonjë autori shqiptar”, tregon Konushevci duke shtuar se aty kishte gjetur vetëm dy poezi të autorëve të huaj për luftën në Kosovë, ndërkaq tridhjetë poezi ishin nga poetët serb e boshnjak.
Ndërsa sot ajo ndan një lajm të gëzueshëm për lexuesit. Në antologjinë me titull “Alternative War”, publikuar nga shtëpia botuese “B Cubed Press” në ShBA, Vlora prezantohet me një poezi për luftën në Kosovë.
Për më tepër, Kosova përmendet edhe në njoftimin e botuesit ku mes tjerash thuhet:
“Alternative War” është një përzierje e fantashkencës dhe ngjarjeve aktuale. Lufta dhe pasojat e saj i lidhin fort këto histori në një vëllim të përpiluar me shumë kujdes. Autorët që janë luftëtarë, diplomatë, politikanë, mësues e shumë çka tjetër, këtu rrëfejnë copëza të historisë së tyre.
“Nga Argjentina në Kosovë, nga Hungaria në Kanada, këtu mund të gjeni këndvështrimin ndërkombëtar të asaj që ndodh në luftë, dhe ç’është më e rëndësishmja, një ditë pas saj. Ky libër do t’ju bëjë të mendoni. Do t’ju argëtojë. Por më së shumti shpresojmë se do t’ju bëjë të pyesni pse i shpenzojmë dollarët tanë, fëmijët tanë dhe të ardhmen tanë kolektive në luftëra që përfitojnë vetëm tregtarët e armëve dhe ata që do të jetonin nga vuajtjet e të tjerëve”.
“Ndoshta s’mund të bëjmë shumë, por mund të bëjmë çdo ditë ngapak që shtetin dhe historinë tonë ta vendosim në harta ndërkombëtare për të mirë!”, thekson Konushevci.
Për linkun në Amazon ku mund ta gjeni këtë libër, klikoni KETU
ObserverKult ua sjell për lexim poezinë e Vlora Konushevcit , në gjuhën shqipe dhe angleze:
Vlora Konushevci: Copa paqeje
Në pranverën e vitit ’99 behari
pat harru me çel, tjerat mjegullueshëm i kujtoj
veç territ, shiut, ftohtit e autobombave që
natën shpërthenin n’ Tophane,
podrumin e Rakovicëve në fund të sokaxhikut,
sytë e nanës hamall për lugatët dhe
tankun matanë rrugës.
Në nji çantë shpine pata tregtu
copa paqeje në fotografitë që i pata mbledh
si guacat në bregdet, me ma kujtu veten se lufta thojshin
të banë me harru kush je.
Bluzës që e mbaja vesh nana ja pat qepë dy jastëk të vegjël,
brenda tyne numrat e telefonit
të lirisë, me u gjetë se lufta thojshin
t’i humbë gjurmët.
Çanta jem, mbretnesha e paqes, e kunorëzume
me buzëqeshjet në albumin e fotografive,
shtypej, tërhiqej e shtrydhej vagonëve të trenit
për Bllacë, buklore si nji lule e egër plotë jetë,
dimnake e ngulitun pas meje, sfidonte
ngufatjen në vagona si mburojë beteje,
si streha e Rakovicëve, si dielli flakërues
në ledinën fëtyrënamët
t’kufinit.
Si lahuria që u këndon trimave
gjallshëm mbretnesha jem u hap
pasi e pritëm paqen n’kufi
copat e saj i shpuplova
tek ata që
copat e paqes jau kishin djeg,
i ndava
siç i ndan nana kuleçtë e bukës
për t’vegjlit e vet.
Vlora Konushevci: Rags of Peace
The spring of ’99 forgot to blossom,
I vaguely remember others or the light
but there was darkness, rain, desolation
and auto bombs
exploding in Tophane at night,
Rakovica’s basement at the end of an alley,
my mother’s eyes, those bogey slaves and
tanks across the street.
I smuggled some rags of peace in a backpack
from the memories I carefully gathered
as shells in a shore, to remind me
of myself, as war they said, makes you forget
who you are.
In the shirt I was wearing my mother sewed up
two small pads where she hid the phone
numbers of freedom, to find each other as
war, they said, loses your trace.
My backpack, the queen of peace, crowned
with smiles in the photo album,
crushed, dragged and squeezed in the train wagons
to Bllace, pretty as a wild flower full of life,
embedded as a winter behind me, defied the suffocation
in the wagons as a battle shield,
as Rakovica’s shelter, as the blazing sun
on the bleak face of
the border.
As the lute opens to sing to the brave
so did my queen cheerfully open,
peace arrived while we waited at the border camps
as I unpacked the rags for those
whose rags were lost,
and shared them
just as a mother shares her bread
with her youngsters.
ObserverKult
Lexo edhe:
