Jam këtu Inezilda, poezi nga Pushkini

A. Pushkin: inezilda
Alexander Sergeyevich Pushkin

Aleksandër Pushkin: Inezilda

Jam këtu Inezilda
Pranë dritares ku fle ti
E mbuluar është Sevilia
Në mjegull e qiej gri!

Mbështjellë në pelerinë
S’pyes vdekje as perëndi
Me shpatë e mandolinë
Poshtë dritares ku fle ti.

Ti fle, kitara qan
Të zgjon me serenatë
Për plakun këtu pran’
Ç’më duhet mua shpatë?

Konop mëndafshi kam hedhur
Tek parmaku yt i vjetër
Pse s’flet por rri e heshtur
Mos pret një bandill tjetër?

Jam këtu Inezilda
poshtë dritares ku fle ti
Mbuluar është Sevilja
Në mjegull e qiej gri!

Përktheu: Servet Bytyçi

Lexo edhe:

PUSHKIN: KUSH DESHTI NJË HERË, S’DIGJET MË SËRISH…

A. Pushkin: inezilda
Alexander Sergeyevich Pushkin

Ti mos më pyet, pse kaq i menduar
në mes dëfrimesh unë rri gjithnjë,
përse vështroj përqark i dëshpëruar,
përse s’më josh as ëndr’ e jetës më:

Ti mos më pyet, pse porsi i huaj,
qëndroj, kur dashuria po më grish
edhe të dashur më asnjë s’quaj,-
kush deshti një herë, s’digjet më sërish.

Kush qe i lumtur, prapë nuk lumtërohet
se veç një çast për ne gëzimi ndrin,
pastaj me tis të mallit na mbulohet
dhe shpirtin breng’ e thellë na e nxin.

Përktheu: Jorgo Bllaci

ObserverKult

Lexo edhe:


KUSH ISHTE “FAJTOR” PËR VDEKJEN E PUSHKINIT?

Aleksandër Sergejeviç Pushkin lindi në një familje oborrtare dhe vlerësohet gjerësisht, si themeluesi i letërsisë moderne ruse. Ky poet i shkëlqyer, elegant dhe romantik, ​​u rrit në kulturën franceze dhe e njihte më së miri si veprën e Volterit, ashtu edhe atë të La Fontenit.

Poeti, dramaturgu dhe romancieri rus, vepra e të cilit, e ushqyer nga trashëgimia klasike evropiane, e hapur ndaj ndikimeve romantike, por shumë e lirë në zgjedhjen e temave dhe formave të saj, çliroi letërsinë ruse nga varësia e rregullave të huaja, Pushkini i ofroi letrat e fisnikërisë gjuhës ruse, duke hapur rrugën për një letërsi të madhe kombëtare me shtrirje universale.

Që prej shkollës së mesme, në Tsarskoie-Selo, Pushkini afirmoi talentin letrar. Në 1820, famën e kërkuar ia dha poema “Rusllana dhe Ludmilla”… po dhe një dëbim në Kaukaz për mendime liberale. U rikthye falë carit Nikolas I në 1826, ku rigjeti jetën shoqërore të Moskës dhe në veçanti botoi dramën kombëtare “Boris Godunovi”.

Tekstin e plotë e gjeni KETU

ObserverKult