Oriana Fallaci është shkrimtare dhe gazetare e famshme italiane. Ajo mbahet mend si një nga intervistueset e personaliteteve më të njohura politike të shekullit të XX, njëherësh edhe për librat e saj antikonformiste, ku spikasin qëndrimet e saj ndaj islamit radikal dhe fenomeneve që po ndodhin në botën arabe.
Oriana Fallaci lindi më 29 qershor 1929 në në Firence, në Itali. Në moshë të re mbështeti grupin demokratik “Giustizia e liberta”, duke ndjekur idetë e të atit të saj, i cili ishte kundër diktaturës dhe fas hizmit italian. Gjatë Luftës së Dytë Botërore mbështeti luftën dhe doli partizan.
Menjëherë pas luftës e nisi karrierën si gazetare, e cila spikati për guximin dhe vlerat e saj. Ajo ka punuar si korrespondente në disa zona lufte si në Vietnam. Pastaj në konfliktin indo-pakistanez, në Lindjen e Mesme dhe në Amerikën e Jugut.
Fallaci i kushtoi një rëndësi të veçantë zhanrit të intervistës, ku intervistoi personalitete të njohura politike të gjysmës së dytë të shekullit të XX si Aleksandros Panagoulis, Jorgos Papadhpoulos, Henry Kissinger. Ayatollah Khomeini, Jaser Arafati, etj. Për kontributet në fushën e gazetarisë ka marrë disa çmime në Itali dhe në vendet e tjera në Perëndim.
Shkrimet e saj janë përkthyer në 21 gjuhë duke përfshirë anglisht, spanjisht, frëngjisht, holandisht, gjermanisht, greqisht, suedisht, polonisht, kroatisht dhe sllovenisht.
Oriana Fallaci u nda nga jeta më 15 shtator 2006 në Firence pas një lufte që pati me kancerin e gjirit.
Ajo është autore e disa librave biografikë, me intervista dhe shkrime të tjera. Në gjuhën shqipe janë përkthyer disa nga librat e saj, mes të cilave edhe: “Penelopa në luftë”, “Intervistë me historinë” dhe “Një burrë”.
ObserverKult ua sjell disa thënie të autores italiane Oriana Fallaci:
– Ti nuk i përket as Zotit, as shtetit dhe as mua. Ti i përket vetes dhe askujt tjetër.
– Cili është qëllimi gjithsesi – vuajtja, vdekja? Na mëson të jetojmë, djalë. Një njeri që nuk lufton nuk jeton, ai mbijeton.
– Dashuria nuk është të lidhësh me zinxhir dikë që dëshiron të luftojë dhe është gati të vdesë për të, dashuria është ta lini atë të vdesë në mënyrën që ai ka zgjedhur.
– E di që e jona është një botë e bërë nga burrat për burra, diktatura e tyre është aq e lashtë sa shtrihet edhe në gjuhë.
– Në momentin që hiqni dorë nga parimet dhe vlerat tuaja, ju keni vdekur, kultura juaj ka vdekur, qytetërimi juaj ka vdekur.
– Unë lë copa të shpirtit tim në çdo përvojë.
– Unë jetoj me librat e mi. Mbi shkrimet e mia, unë jetoj me honoraret e mia: përqindja që një autor merr për çdo kopje të shitur. Dhe jam krenare për të. Unë jam e tillë edhe pse një përqindje e tillë është e vogël ose duhet të them e parëndësishme.
– Vetëm ata që kanë qarë shumë mund ta përvetësojnë jetën me gjithë bukurinë e saj dhe të qeshin mirë. Është e lehtë për të qarë, e vështirë për të qeshur.
– Lavdia është një barrë e rëndë, një helmvrasës dhe ta mbash atë është një art. Dhe të kesh atë art është e rrallë.
E përgatiti: A. S.- ObserverKult
——————————————-
Lexo edhe:
