Poezia “Shiu” nga Robert Creeley
Gjithë natën zhurmërima
vazhdimisht kthehej,
dhe prapë po bie
ky shi i qetë, ngulmues
Çka i jam unë vetes sime
që do të duhej të mbahej mend,
që këmbëngulja
kaq shpesh? A thua
Kurrë as qetësia
bile as ashpërsia
e shiut që po bie
s’do të më jep
diç tjetër përpos kësaj,
diç jo kaq këmbëngulëse –
a thua do të jem i mbyllur në këtë
mërziti të fundme.
Dashuri, nëse më do,
shtrihu pranë meje.
Jij për mua, si shiu,
dalje
nga lodhja, halabakllëku, gjysmë-
lakmia e indiferencës së qëllimshme.
Jij e njomur
me lumturi të denjë.
Përktheu: Fadil Bajraj
ObserverKult
Lexo edhe:
RAYMOND CARVER: SHIU
U çova në mëngjes me dëshirë
të tmerrshme që të rri shtrirë gjithë ditën e lume
dhe të lexoj. Një grimëkohë luftova kundër kësaj.
Atëherë shikova shiun nëpër dritare.
Dhe hoqa dorë. Iu dorëzova plotësisht pushtetit
të këtij mëngjesi me shi…
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
Lexo edhe:
SUZANNE VEGA: KUR HERONJTË E MARRIN TEPOSHTËN
Kur heronjtë e marrin teposhtën
Ata s’kanë të ndalur
Kështu që mos pritni që ndonjëherë
Ta bishtnoj të kaluarën
Kur heronjtë e marrin teposhtën
Ata futen në flakë
Kështu që mos pritni ndonjë vendosje të
Ngadaltë e të kujdesshme të përgjegjësisë…
Poezinë e plotë e gjeni KËTU