ra dimër në do kujtime të mia,
kur them dimër domethënë thëllimi
dhe më erdhi të shfryj: ta marrë e mira,
po qe për të rënë, të binte harrimi!
në do kujtime të mia ra vera,
kur them vera domethënë zjarri
dhe s’kisha sesi të mos shpërtheja:
po qe për t’u djegur, të digjej trari!
këmisha, këpucët, qeveria me arna
me arna fytyra, ditët, me arna netët,
le të nisë gjithçka nga e para
në mos qoftë pak vonë a shumë herët!
