Poezi nga Adem Gashi
papritmas mori qielli flakë,
mori zjarr majëmali e fusha
zjarr mori qyteti e katundi e gëmusha
në zjarr u përzjarr ajri, udha
e morën nga zjarri lumenjtë, liqenet
pemët, perimet dhe shelgjet
ra zjarr pra
edhe në hapësirën e zhveshur të shpatit,
në trupin tënd e timin
u ndez dhe shtrati dhe oxhaku
u dogj gjithçka, dhe deti, dhe oqeani…
ah, harrojini të gjitha,
i paskam këmbyer sytë padashur
me sytë e një piromani
para trupit të një gruaje
ObserverKult
Lexo edhe:
PYETËSORI I PRUSTIT: ADEM GASHI
Këtë javë Pyetësorit të Prustit i përgjigjet shkrimtari Adem Gashi.
Cila është ideja e juaj për lumturinë e përkryer?
- Kur po i lexoja një nga një mbarështimet e këtij pyetësori u ndjeva edhe një herë student, madje krejtësisht i papërgatitur. M’u kujtuan “Dialogët” e Platonit dhe mungesa ime e ushtrimeve në këtë lloj prove e sprove. Ma thotë mendja se shkrimtari të gjitha këto, veç e veç e së bashku, pjesërisht me ndërgjegje e pjesërisht pa të, i shqipton në krijimtarinë e tij, pavarësisht se në ç’vetë. Tashti, që në nismë, vogëlsia ime qorton formulimin e Prustit. Lumturia si gjendje shpirtërore nuk njeh gradacionin: e përkryer, më e përkryer, shumë më e përkryer. Lumturia është e tillë në vetëqenie ose s’është. Ideja ime për lumturinë, ndërkaq, shtrihet në korrelacion kohe: e gjatë, e shkurtër, e përkohshme. Ndoshta vetëm një shend shpirtëror aq fluturak që sa bëhemi të vetëdijshëm për të ikën.
Cila është frika juaj më e madhe?
- Ah, ajo që s’dua ta kujtoj! Helmet e luftës. Ajo që ta vret që në zanafillë mundësinë e përballjes. Shpikja më e poshtër e njerëzimit.
Cilin person të gjallë e admironi më së shumti?
- Ka goxha personalitete për të cilët kam shumë respekt, sidomos krijuesit e artit e të letërsisë. Admirim për asnjeri.
Cili është personaliteti historik më të cilin do të dëshironit të identifikoheshit?
- S’e kam menduar ndonjëherë. Ndoshta Marin Barleti!/ ObserverKult
Për tekstin e plotë klikoni KETU
