mërzitur nga s’di se ç’, po nisem për s’di se ku
mos më thuaj se do të më presësh
me e pa sëpatë pyllnajës së dendur do t’i futem
grykëmalit të ferrit tim nuk i druhem
nuk i lodhem as vapës as ftohmës as territ
mos më thuaj se do të më presësh
do të shkel rërën e bregut të detit
valë e stërkalë me shkëmbin kur ndeshen
ti mos më thuaj,
mos më thuaj se do të më presësh
drejt askundit, sidoqoftë, po nisem
se stacion i fundit je vetë ti,
ah, mos më thuaj, se e urrej dhe pritjen
i thashë të gjitha, jerm e zgjuar, faqe bote
tani unë tërhiqem, është radha jote.
ObserverKult
Lexo edhe:
ADEM GASHI: PO S’ERDHE SOT DO TË VISH NESËR
Poezi nga Adem Gashi
Po s’erdhe sot do të vish nesër,
po s’erdhe nesër do të vish një ditë,
dhe terri do të jetë terr,
dhe drita dritë.
Unë do ta mashtroj veten
se jam po ai
shndërruar në pritje dhe pritë.
Do të vish një ditë patjetër
dhe bota do të të duket e re,
sado qoftë e vjetër.
Po s’qemë ne do të jenë sozitë tona
duke u puthur si në një libër,
në librin e amshimit.
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
