Eja pranë dhe më fal një vallëzim,
ta rikthejme jetën pas si një film.
Zemrat tona ekran,
ngjyra i dhanë errësirës.
Më shtrengo dhe njëherë si dikur,
si në foton e varur mbi mur.
Dashuria i jep krahë,
dhe kujt nuk i ka,
unë dhe ti, ishim ata…
Unë dhe ti,
që ndamë dhe të fundit kafshatë,
duke thënë se sa jemi me fat,
sa njëri-tjetrin të kemi për krahë në çdo natë.
Unë dhe ti,
erdhëm nga ëndrrat në jetë,
duke mposhtur stuhitë dhe rrufetë,
dhe mbollëm një rreze diku,
të shkëlqej sot një diell i vërtetë.
Ne u nisëm me hënën e plotë,
përmbi dallgën e lotit të ftohtë.
Zemrën busull në dorë
dhe në kraharor
dashuria.
Prekëm fundin dhe mbërritëm në majë,
por kujtimet së bashku i ndajmë.
Jemi ne nga ata
që krahët i’a dha
varfëria
Unë dhe ti,
që ndamë dhe të fundit kafshatë,
duke thënë se sa jemi me fat,
sa njëri-tjetrin të kemi për krahë në çdo natë.
Unë dhe ti,
erdhëm nga ëndrrat në jetë,
duke mposhtur stuhitë dhe rrufetë,
dhe mbollëm një rreze diku,
të shkëlqej sot një diell i vërtetë.
Ti i dhe kuptim jetës time,
ti e ktheve dhimbjen në forcë,
çdo mëngjes me diellin në lindje,
nuk pritëm kaq shumë nga kjo botë.
Unë dhe ti,
që ndamë dhe të fundit kafshatë,
duke thënë se sa jemi me fat,
sa njëri-tjetrin të kemi për krahë në çdo natë.
Unë dhe ti,
erdhëm nga ëndrrat në jetë,
duke mposhtur stuhitë dhe rrufetë,
dhe mbollëm një rreze diku,
të shkëlqej sot një diell i vërtetë.
Unë dhe ti, vetëm ne të dy
Unë dhe ti, ne të dy…
Këngën mund ta dëgjoni duke klikuar KETU
ObserverKult
——————-
LEXO EDHE:
