Albina Muçaj: Pa zë

Sot ndjeva çdo gjë deri në asht
guxova
Tokën poshtë këmbëve pashë
tërmet
Preka me dorë masivet e gurta të shpellës
gjakderdhje
Ndjeva trupin dhe ftohtësinë e tyre
akull

Dëgjova dhe shushurimën e gjetheve të pyllit
Zogjtë e fjetur në afërsi të ujvarës

Pa zë
Zërat kumbues thërrisnin
rrezik
rrezik
për butësinë e tokës
qetësinë e malit
këngën e zogjve

Pastaj pllakosi heshtja