kthehu në vargun e Homerit
kthehu atje prej nga erdhe
koha jote s’është kjo, kthehu
liroji njerëzit prej vetvetes
e hijeve liroji prej maskave
e ikjeve liroji prej pagjumësisë
e heshtjeve liroji prej etheve
e shirave koha jote s’është kjo
kthehu në vargun e Homerit
Troja ra e Marsejezën
kahmot s’e këndojnë njerëzit.
ObserverKult
Lexo edhe:
AZEM SHKRELI DHE ALI PODRIMJA DHE “IKJET” E TYRE EPIKE…
Ishte maji i vitit 1997 kur të dy këta mjeshtra të poezisë së Kosovës i takova njëherësh në një tur poetik nëpër Zvicër. Atëherë vinte era luftë dhe ne ende nuk mund të hynim në Kosovë. Ishin njëherësh edhe ditët e Panairit Ndërkombëtar të Librit në Gjenevë dhe kishin ardhur edhe shkrimtarë nga Shqipëria.
E vërteta është se kam bërë një tur të gjatë poetik me të dy nëpër kolonitë e vogla dhe klubet e shqiptarëve. Ka qenë një nga përvojat më të bukura të jetës sime ku muret e brishtë mes letërsisë dhe politikës, lirisë së ëndërruar dhe lirisë së penguar nga serbët, qenies larg në emigrim dhe pranisë në luftë për çlirimin e Kosovës, thuajse ishin shembur. Të gjithë përjetonim të sotmen dhe jetonim të nesërmen e lirisë së Kosovës.
Ato ditë në Gjenevë i bëra edhe një foto me kameran time Azem Shkrelit, mund të jetë portreti i tij i fundit, pasi pas një aktiviteti poetik në San Galen, ne u ndamë dhe ai u nis për Gjermani. Ali Podrimja mbeti edhe disa ditë dhe më përcolli, bashkë me bujtësin tonë, Valdetin, në aeroport. Kur u ndamë sytë e tij kishin lot. Shpesh Ali Podtimja më ka dhuruar foto të çuditshme, të cilat janë në arkivën time.
Kur u ktheva në Shqipëri, gati u ndëshkova se gjithë kohën kisha ndenjur vetëm me poetët e Kosovës dhe nuk i paskësha kushtuar…
TEKSTIN E PLOTË E GJENI KËTU
