Shpirtat tanë puqen pa munim
komunikimi i tyne asht shnet’ lumtuni
E tham serbes
dashunoj fijen e penit t’fatit tim-tand
me ty jeta m’shfaqet melodi
M’thu sy i shkruem bukur
M’krahason me nadjen e parë
Me zymyl e me sutë
T’qeshunën me gurgullimën e ujit
Me zambakun e kopshtit n’t’hirshmen e majit
M’thu hanë e vogël mi lirishtë
Ma sjell gzimin n’ditë që kanë shi
kur ju ngjaj siluetav’ p’ej letrës gri
Un’ ditën tande e du se m’përqafohesh
edhe natën njashtu
kur menimet e zemra t’çuçurisin marifete tok
Ândrrat kur m’thrret nëpër gjumë
At’ çehre me nji përzemërsi t’karameltë
Me pikë dhe me presje t’du
Rrnoj te ti
