Thënie nga Charles Bukowski:
– A i urreni njerëzit? Unë nuk i urrej ata … Unë vetëm ndjehem mirë kur ata nuk janë përreth.
– Disa njerëz kurrë nuk bëhen të çmendur. Kjo tregon se çfarë jete të tmerrshme ata duhet të bëjnë.
– Mëso të mos e shkatërrosh me fjalë atë çfarë ke ndërtuar me heshtje.
– Ju duhet të vdisni disa herë para se ju mund vërtetë të jetoni.
– Nëse një ditë më dëgjoni të flasë për dashuri, e yje… ju lutem, më vrisni!
– Ajo që ka më shumë rëndësi është se si ju ecni nëpër zjarr
– Ndonjëherë kam përshtypjen që jam vetëm në këtë botë…herët e tjera jam i sigurtë!
– Disa humbasin të gjithë mendjen dhe bëhen më shpirtëror, çmenduri. Disa humbasin të gjithë shpirtin dhe bëhen me mendje, intelektualë. Disa humbasin të dyja dhe bëhen të pranuar.
– Një dashuri si ajo ishte një sëmundje serioze, një sëmundje nga e cila ju kurrë nuk mund të shëroheni plotësisht.
– Distanca më e shkurtër mes dy pikave është shpesh e padurueshme.
– Shumë shpesh njerëzit ankohen se ata nuk kanë bërë asgjë me jetën e tyre; dhe pastaj ata presin që dikush t’ju tregoj se kjo nuk është kështu.
– Dëshirova të qajë por pikëllimi është marrëzi. Dëshirova të besoj por besimi është një varrezë.
LEXO EDHE: Një rrëfim nga Charles Bukowski për Linda Lee, gruan që e frymëzoi të shkruante “Femrat”
