Ti s’ma pranon që m’do
E qysh mun e di unë
kur gjithë m’thu:
“Nashta, nashta, nashta…”
Miliona herë t’kam vetë
e t’ves prapë,
por ti prapë ma kthen:
“Nashta, nashta, nashta…”
Që sun e dan menjen
Kurrë sun ja nisim
e unë s’po du me përfundu
E ndame, e coptueme…
Që m’do përnime – thuj po
E që jo, i dashtun – kallxo
Tu kisha lutë… mos m’thuej:
“Nashta, nashta, nashta…”
