Nga Dostojevski
“Brenda nesh mbartim një kundërthënie të tmerrshme: kërkojmë dashuri, megjithatë frikësohemi prej saj; kemi mall për afërsi, megjithatë ikim prej saj; e adhurojmë tjetrin, megjithatë dyshojmë në ta. Çfarë absurdi është ky, që na bën të kapemi pas atyre që largohen dhe të neglizhojmë ata që qëndrojnë?
Pyes veten: A është dashuria një provë e forcës sonë apo një zbulesë e dobësisë sonë? Dhe a është vetmia që shpëtojmë nga asgjëja më shumë sesa pasojë e natyrshme e çdo dashurie që nuk u bë kurrë e ndërsjelltë? “
*Shkëputur nga “Vëllezërit Karamazov”
ObserverKult
Lexo edhe:
