Majtas dreqër, djathtas djaj, poezi nga Dritëro Agolli
Më gjurmon dikush patjetër
Dhe vërtet s’di nga t’ia mbaj;
Majtas vrap më dalin dreqër,
Djathtas vijnë e presin djaj.
Nga dollapi nxjerr një pjepër,
Thela-thela nis ta çaj:
Gjysmë e pjeprit plot me dreqër,
Gjysma tjetër mbushur djaj.
Mbreh një laps e hap një letër,
Sytë e mi nga letra s’ndaj:
Sipër letrës shtrihen dreqër,
Përmbi lapsin hipën djaj.
Ku të futëm, s’gjej vend tjetër,
Ku të qesh e ku të qaj.
Majtas vrap më dalin dreqër,
Djathtas vijnë e presin djaj.
ObserverKult
———————————-
Lexo edhe:
DRITËRO AGOLLI-SADIJES: NDONJËHERË BËHEM I PADURUESHËM, PO JO SE DUA…
Edhe 33 vjetët e mij mbetën prapa. Dje nuk mendonja fare për ditëlindjen, bile e kisha harruar. Në mëngjez sot, u kujtova. “More, po unë mbush 33 vjet”? -thashë me vehte. Nga s’jam hedhur në këta 33 vjet! Të rrish të mendohesh të zjen koka. Dhe kur po ikte i 33 vit, ose më mirë që kur kish hyrë, unë të njoha ty. Kjo ndofta ka qrnë gjëja më e mirë në këta 33 vjet.
E ndjej vehten mirë. Ti më dërgove telegram, më more në telefon, të dëgjova të flasësh. Të hënën ne të dy nuk u ndamë aq mirë. Tërë rrugës kam qenë i dëshpëruar dhe asgjë nuk mund të më zbaviste. Në Milot nga hutimi e humba ombrellën. Nuk ka gjë, shkoi edhe ajo të kërkojë të tjerat.
Tekstin e plotë e gjeni KËTU
