Radioja që më shoqëron
një këngë të bukur më lëshon
me plot prekje e mallëngjime
se më di dhimbjen time
Ai jep tinguj nga shiriti
dhimbjen që vuan shpirti
dhe sa ëmbël i ndjek fjalët
sikur nga deti të jep valë
Kjo këngë e mallëngjyer
që më bënë shoqëri
zemrën time ma ka thyer
e t’ërri për t’pirë
E ngrej gotën për të pirë
por asaj nuk i bjen mirë
dhe për tokë do të hidhem
sepse dora shpesh më dridhet
Dhe këtë këngë disa herë e kthej
se në shpirtë një zbrastirë e ndjej
mungesa yte më dëshpron
që të rri pa gjumë deri vonë
Kjo këngë e mallëngjyer
që më bënë shoqëri
zemrën time ma ka thyer
e të rri për t’pirë.
