Kur mendja jote është si baloni
të cilin era e tund
dhe fjalët e “Këtutanisë”
shpërndahen në tapicerinë e kohës
merr Gitën e pakohëshme dhe
shpalos sekretin e fuqisë
mëso kuvendimin e mëdyshjeve dhe
mëso ta lexosh vetën
brenda krahërorit të kohës
dhe ashtu u bëftë…!
…dhe kur pluhuri kokëfortë e i padukshëm
ndër fletë kur shkruan edhe lapsin ta rëndon
dhe kur gjuha e lidhur në nyje
e vetëm një shprehje e vibrimit
zemrën ta rëndon
merr Dashurinë e përhershme
nga e cila kuvendimi i pafjalshëm
shpërndahet nëpër Kohë
dhe shpalos fshehtësinë e vizionit
që të shohësh secilën pjesëz së vetës
përreth teje dhe
secilën pjesëz të çdogjësë brenda teje dhe
mëso të kuptosh dallimet e jashme
me njëjtshmërinë e brendisë
dhe ashtu u beftë…!
