Johan Volfgang Gëte lindi më 28 gusht 1833 dhe u nda nga jeta më 22 mars 1832. Ai është përfaqësuesi më i shquar i racionalizmit dhe i romantizmit në letërsinë gjermane.
Ka qenë poet, romancier, dramaturg, eseist dhe filozof. Me veprat e tij Gëteja është bërë një nga shkrimtarët më të dashur e më të preferuar në Gjermani. Emri i tij la gjurmë të pashlyeshme, jo vetëm në letërsinë gjermane, por edhe në analet e letërsive të tjera evropiane.
Si njeri me dije enciklopedike, si mendimtar origjinal, dijetar i shquar dhe njohës i hollë i artit u bë një nga figurat më të mëdha të kulturës gjermane, që do të rrezatojë një humanizëm të thellë deri në ditët tona.
Në vazhdim ObserverKult ua sjell disa thënie të Gëtes:
Sjellja është një pasqyrë ku secili shfaq imazhin e vet.
Nga të gjithë hajdutët, budallenjtë janë më të dëmshmit. Ata na vjedhin njëherësh edhe kohën edhe humorin.
Veç kush jep është i gëzuar.
Mos mendo se sheh ngaqë i mban sytë hapur.
Njeriu me vlera ndihet në siklet kur vlerësohet nga budallenjtë.
Mirësjellja është zinxhiri i artë përmes të cilit shoqëria qëndron e bashkuar.
Kur nuk zotërojmë më vetveten, na mungon çdo gjë.
Askush nuk është më skllav se ai që beson se është i lirë pa qenë.
Më mirë të gabohesh mbi miqtë e tu se t’i gënjesh ata.
Edhe vetë varfëria, kur është e pa merituar, na bën krenarë.
Kush është gjallë duhet të jetë gjithnjë gati për ndryshime.
Më thuaj me kë rri të të them kush je, dhe nëse e di me çfarë merresh mund të them çfarë mund të bëhesh.
Njeriu gabon derisa të frymojë.
Çfarëdo që dëshiron të bësh, filloje! Guximi zotëron gjenialitet, forcë, mahni.
ObserverKult
Lexo edhe:
